საქართველოში თხილის დარგვა, გამრავლება და შემდეგ უკვე მისი შეგროვება ძალიან დიდი ხნის ტრადიციაა. მისი ნაყოფი გამოიყენება როგორც საკვებად, ისე – სამკურნალოდ.
ჩვენს ქვეყანაში ამ მხრივ გურია ერთერთი გამორჩეული მხარეა. საინტერესოა, როგორ მოსავალს ვარაუდობენ აქ და რა არის ის ძირითადი ხელისშემშლელი ფაქტორები, რომლისგანაც ბოლომდე დაზღვეული არავინაა.
გიორგი კუპრაძე წარმოშობით ლანჩხუთის რაიონის სოფელ გულიანიდანაა. როგორც ის „თბილისი თაიმსთან“ საუბრისას აღნიშნავს, პანდემიამ სოფელს ადამიანები დაუბრუნა.
„ზოგი ჭირი მარგებელია. პანდემიამ დაუბრუნა ხალხი სოფელს, მამაპაპისეულს, უფრო მეტი მოვლილი და ახალი ბაღი გაჩნდა.
თხილის ხარისხს შესაძლოა, ხელი შეუშალოს ფაროსანამ, დაავადებებმა და სტიქიამ.
ფაროსანასთან ბრძოლა უკვე ისწავლეს გლეხებმა, უბრალოდ, ხარჯი გაეზარდათ. დაავადებებსაც ერევიან.
სტიქია, ძირითადად, მარტო ძლიერი ქარია, საბედნიეროდ – იშვიათად. ბევრი სადაზღვევო აზღვევს ხოლმე, მაგრამ იმდენად ბიუროკრატიაა და გლეხისთვის არახელსაყრელი, თუნდაც, იქედან რომ სახელმწიფო სუბსიდირებს დაზღვევას, მაინც 3-4 პროცენტი თუ აზღვევს.
ზოგადად, თხილი კარგი მოსავლიანია და მომგებიანი“, – ამბობს გიორგი კუპრაძე.
მასალა მოამზადა : მარიამ ტიელიძემ