BBC ურბანული კვლევების ავტორის დეივიდ დი რუედას ბოლო პროექტის შესახებ სტატიას გვთავაზობს. სტატია ფოტოგრაფიის მოყვარულებს,განსაკუთრებით, მოეწონებათ.
პროექტის პრეზენტაცია მაისის დასაწყისში გაიმართა. რუედამ იმოგზაურა და ფოტოები გადაუღო მსოფლიოში ადამიანებისგან დავიწყებულ ადგილებს. ქვემოთ იხილავთ საუკეთესო ფოტოებს. ფოტოებთან ერთად მკითხველს ამ ადგილების ისტორიაც დააინტერესებს!
„კოსმოსში დაკარგული“
ფოტოზე 1970 წელს აშენებულ კოსმოსურ ხომალდს ხედავთ, მან მხოლოდ ერთი საცდელი და ერთი კოსმოსური ფრენა შეასრულა. ეს კოსმოსური სადგური ყაზახეთში მდებარეობს. ზუსტად, 180 კმ გავიარე უდაბნოში, უმკაცრეს პირობებში, რათა ეს მიტოვებული ადგილი მენახა. ეს არის უზარმაზარი შენობა, ასობით ოთახითა და სხვადასხვა ხელუხლებელი ინვენტარით.
„გაყინული ვარსკვლავები“
ჩვენი პირველი გაჩერება იტალიის აპენინის მთებშია, მთებში ნატოს ყოფილი ბაზა მოვინახულეთ. ბაზა ცივი ომის პერიოდში აშენდა და ბერლინის კედლის დანგრევის შემდეგ გაუქმდა. პირველ დღეს ბაზაზე ასვლა დიდი თოვლის გამო გაგვიჭირდა, ღამე მანქანაში გავატარეთ. შემდეგ საღამოს კი 50სმ-ით თოვლის სიღრმეში დაფარულ ბაზასაც მივაგენით. ჩვენ წინ შესანიშნავი სანახაობა გადაიშალა, მთვარის შუქზე გამოჩნდა ყინულით დაფარული სატელიტის თეფშებიც. ვარსკვლავები და მთები გვეკრა გარშემო. თავი სამეცნიერო ფანტასტიკის გადაღებაზე გვეგონა.
„ღამის სულები“
1973 წელს აშშ-ს სამხედრო თვითმფრინავმა Douglas DC-3 – მა ავიაკატასტროფა განიცადა. თვითმფრინავი ისლანდიის სამხრეთ ნაპირზე ჩამოვარდა. ეკიპაჟი,საბედნიეროდ, გადარჩა, თვითმფრინავის ნარჩენი კი უკვე 40 წელია ამ ადგილასაა მიტოვებული. დანიშნულების ადგილას ღამის 4 საათზე მივედით, მოვამზადე აპარატურა გადასაღებად და ნელ-ნელა ჩრდილოეთის ციალიც გამოჩნდა. შესანიშნავი დრო იყო ფოტოსთვის. ზუსტად 90-ჯერ გამოვიყენე მეორადი დასხივება,რათა მიმეღო ის შედეგი,რასაც ფოტოზე ხედავთ.
„კოსმოსური სადგური“
ლაინჰოლი უზარმაზარი საკონცერტო დარბაზი ტალინში 1980 წელს გაიხსნა მოსკოვში გამართული საზაფხულო ოლიმპიადისთვის. ბოლო კონცერტი 2009 წელს ჩატარდა და 4800 ადგილი უკვე მეშვიდე წელია ცარიელია. რამდენიმე საათი გავატარე ამ მიტოვებულ საკონცერტო დარბაზში და ვცილობდი ისეთი ფოტო გადამეღო, რომ თქვენც დაგენახათ კოსმოსური სადგური.
„მაღალი სიხშირე“
ეს საკვლევი ობიექტი 1970 წელს აშენდა რუსეთის ელექტრონული ინჟინერიის ინსტიტუტის მიერ მოსკოვის გარეუბანში. გასაიდუმლოებული ადგილია და ერთ-ერთი უნიკალური არქიტექტურის მქონე. საბედნიეროდ, დაცვამ შემიშვა რამდენიმე წუთით. მზე ჩადიოდა და უცბად მოვასწარი ამ ხედის გადაღება. საინტერესოა, რა კვლევებს ინახავს ეს შენობა?
„საეჭვო წარსული“
„წითელი სამკუთხედი“ სანკტ-პეტერსბურგში მდებარე ყველაზე ძველი ფაბრიკაა. ის აშენდა 1860 წელს და თითქმის საუკუნეა აღარ ფუნქციონირებს. როგორც ფიქრობენ მიწისქვეშა სარდაფები სახელწიფოს კუთვნილებაში იყო და მე-20 საუკუნის 30-იან წლებში მას ხშირად აკითხავდნენ. ვაკვირდებოდი ყველაფერს, კორიდორებს, კიბეებს, წავაწყდი სხვა ფოტოგრაფებსაც,რომლებიც ფოტოს უღებდნენ ამ მოდელს, ის ჩემს ობიექტივშიც მოხვდა.
“დროის მიღმა“
ბუდაპეშტთან ახლოს, უნგრეთში, მე მოვინახულე ერთი აკრძალული ადგილი. ეს წარსულში ქიმიური ლაბორატორია იყო, აშენდა მე-20 საუკუნეში და 20 წელია უფუნქციოა. ასობით მეტრიან მტვრიან დერეფნებში მომიწია სიარული, რათა მომენახულებნია ეს ადგილი, გადამეღო ფოტო და აღმებეჭდა მასზე მზე და მტვერი ერთად.
„ერთი“
ამ ადგილს, რომელსაც თქვენ ხედავთ,რამდენიმე წელია სტუმარი არ ჰყოლია, ერთი ადამიანიც კი. ყველაფერი შეუხებელია, ის შემთხვევით აღმოვაჩინე ერთ-ერთ გარეუბანში. რატომ გადავწყვიტე ეს ფოტო თქვენთვის მენახებინა? ამ შენობას განსაკუთრებული ისტორია არ აქვს, ფოტოსთვის ძალისხმევა არ დამჭირვებია, ყველაფერი ბუნებრივია განათებასთან ერთად. საინტერესოა რისთვის ააგეს ამხელა მოწყობილობები, ან რისთვის არსებობენ ახლა?
„დროის კაფსულა“
ბუდაპეშტში მნიშვნელოვანი რკინიგზის მუზეუმი არსებობს. მუზეუმი ძალიან ბევრ ექსპოზიციას შეიცავს, მათ შორისაა, მატარებლები,ლოკომოტივები. ნამდვილი სამოთხეში ამოჰყოფთ თავს ისინი, ვისაც ძალიან გიყვართ ძველი მოწყობილობები. ეს შესანიშნავი ქმნილება კი ნამდვილ რკინის მონსტრს ჰგავს.
„ნიშანი“
ეს შენობა ბულგარული კომუნისტური პარტიისთვის ააგეს 1981 წელს. საბჭოთა კავშირის დაშლასთან ერთად გაქრა ინვენტარიც და სრულმა სიცარიელემ დაისადგურა. საბჭოთა არქიტექტურული ნიმუში კოსმოსურ სადგურს მახსენებს.
„არ ჩამოვარდე“
ბულგარეთში, სოფიას შემოგარენში მოგზაურობისას ამ საინტერესო კონსტრუქციას წავაწყდი. ის ცემენტითაა აშენებული. რამდენიმე საათი გავატარე და ჩემი ფოტოაპარატით ვცდილობდი მისი „დემონტაჟი“ მომეხდინა.
თემაზე მუშაობდნენ:
გიორგი მიქანაძე
ნათია კეკენაძე
Discussion about this post