შიო მღვიმელი იყო საეკლესიო მოღვაწე, ერთ-ერთი ასურელი მამა, ამავდროულად შიომღვიმის მონასტრის დამაარსებელი და წინამძღვარი.
იგი ანტიოქიაში დაიბადა. 20 წლის ასაკში მეუდაბნოის იოანეს მოწაფე გახდა, თავისი ქონება გლახაკებსა და მონასტრებს დაურიგა, თავად კი ბერად აღიკვეცა.
მეექვსე საუკუნის შუა პერიოდში შიო მღვიმელი გამოეყო ძმობას და საქართველოში ჩამოსულმა სარკინეს მთაზე დაარსა შიომღვიმის მონასტერი. მისივე ინიციატივით იქ აიგო პირველი ეკლესია, რომელიც იოანე ნათლისმცემლის სახელობის იყო. სიცოცხლის უკანასკნელი წლები ბერმა გაატარა განმარტოებით, 12 მ სიღრმის მღვიმეში ( აქედან მომდინარეობს „ მღვიმელი“). ანდერძის თანახმად, იგი იქვე დარკძალეს.
შიო მღვიმელის ცხოვრების ამსახველი თხზულება შემონახულია ორი რედაქციით: მოკლე( გამოკრეფილია არსენ მეორის ვრცელი თხზულებიდან „ იოანე ზედაზნელის და მისი მოწაფეების ცხოვრება“) და მისი მეტაფრასი.
მასალა მოამზადა: თორნიკე ყრუაშვილმა






