სხვადასხვა რეგულაციის მოხსნა/შემსუბუქებასთან ერთად, პირველი მარტიდან ბავშვების მიღებას საბავშვო ბაღები განაახლებენ – როგორც საჯარო, ისე – კერძო. თუმცა, საკითხთან დაკავშირებით – მიიყვანენ თუ არა მშობლები შვილებს, აზრი ორად იყოფა. ნაწილს მიაჩნია, რომ არმიყვანით ბავშვები მეტად ასოციალური გახდებიან, რაც პანდემიამ უკვე გამოიევია კიდეც. მეორრ ნაწილი კი ფიქრობს, რომ უმჯობესი იქნება, თუ შვილებს შინ დატოვებენ, რადგან ვირუსით დაინფიცირების ეშინიათ.
მათი აზრის უკეთ გასაგებად, შესაბამისი მიზეზების დასაფიქსირებლად „თბილისი თაიმსი“ რამდენიმე მშობელს დაუკავშირდა.
ნინო მოსიაშვილი
„ჯერ კიდევ არ მაქვს გადაწყვეტილი, როგორ მოვიქცევი პირველ მარტს. ქაოსი მაქვს გონებაში. თუმცა, სულ ოდნავ მეტად ვიხრები, რომ სახლში დავტოვო ბავშვი. ასე უფრო მშვიდად ვიქნები. მესმის, რომ ყველანაირი რეკომენდაცია იქნება გათვალისწინებულო, მაგრამ რადგან ამდენმა ადამიანმა ერთად უნდა მოიყაროს თავი, ვფიქრობ, გარისკვად არ ღირს. მირჩევნია, ყველაფერმა ბოლომდე ჩაიაროს და თუნდაც შემოდგომას დაველოდო. ყველაფერი რომ ჩაწყნარდება, ალბათ, მაინც მაშინ მივიყვან ბაღში. მგონია, რომ საბოლოოდ ასე მოვიქცევი“.
ანა რუაძე
„მინდა, არ მინდა, მაინც უნდა მივიყვანო ბავშვები საბავშვო ბაღში. ფიზიკურად ვერ შევძლებ, რომ სახლში დავტოვო. თუმცა, ნებისმიერ შემთხვევაში, ასე უკეთესად მიმაჩნია. მგონია, რომ სამომავლოდ გაუჭირდებათ კომუნიკაცია, ამხელა „ჩავარდნის“ ფონზე. ძალიან რთული იყო მდგომარეობის 100 პროცენტით შემოტრიალება. ყველაფრის ჩვეულ რიტმში დაბრუნებას საკმაო დრო დასჭირდება. ვფიქრობ, ამაზე ზრუნვა მშობლემა უკვე უნდა დავიწყოთ“.
ნინო სამხარაძე
„არა, დარწმუნებული ვარ, რომ ამ ეტაპზე ბავშვს არ მივიყვან. მაქვს იმის მოცემულობა, რომ მყავდეს სახლში. ასე მოვიქცევი. სიმართლე გითხრათ, ყველაფრის მიუხედავად, მაინც ძალიან მეშინია. იქ ბევრ ადამიანთან მოუწევს კონტაქტი. ცხადია, დაზღვეული ვერ იქნება. შევხედავ, დაველოდები, როგორ განვითარდება მოვლენები. არაფერი იქნება, თუ კიდევ გარკვეულ დროს სახლში გაატარებს. სამაგიეროდ, გაცილებით მშვიდად ვიქნებით“.
მასალა მოამზადა : მარიამ ტიელიძემ