კახეთი, საგარეჯოს რაიონი, სოფელი თოხლიაური – მარტივად რომ ვთქვათ, ეს ზღაპრული გარემოს მისამართია. ბავშვობის ხორცშესხმული ოცნება, მყუდრო გარემოში ცხოვრების დიდი სურვილი და ფერად-ფერადი დეტალები, რომლებიც ყველაფერს სახალისოსა და ლამაზს ხდის – ეს ყველაფერი დაგხვდებათ „მარუსასთან“.
საკუთარ ჯადოსნურ სახლსა და საოცნებო ყოველდღიურობაზე, მარუსა ბურდულაძე „თბილისი თაიმსს“ ესაუბრა.
კონკრეტულად, რას საქმიანობთ?
მუდმივად მიწევს კახეთში ყოფნა, ჩემს სახლში ვიღებ ხოლმე სტუმრებს, პატარა ტურისტულ ჯგუფებს, ვაცნობ ჩემი სოფლის ღირსშესანიშნაობებს, ღვინის კულტურას და ჩვენი კუთხის კულინარიას. ასევე, ვმუშაობ ჩემს სოფელში კახურ ტრადიციულ მეღვინეობაში, ღვინის ხარისხის კონტროლი მიწევს.
ყველაფერი ძალიან გააფერადეთ და გაალამაზეთ – რამ განაპირობა, რომ საცხოვრებლად ქალაქიდან სოფელში გადახვედით?
ჩემი ბავშვობის ოცნება იყო სოფელში გადმოსვლა და პატარა, მშვიდი ქოხის გაკეთება ტყეში. ბავშვობიდან მოყოლებული ვგეგმავდი, ვაგროვებდი ძველ ნივთებს ჩემი მომავლის სახლისთვის. ყოველთვის მჯერა საკუთარი ოცნებების და ესეც ერთერთი იყო
აქ ბედნიერი ვარ. სიმშვიდე და ჰარმონიაა. უკვე 4 წელია, მუდმივად აქეთ ვარ და ქალაქში რომ ჩავდივარ, გადაბმულად 4 დღესაც ვეღარ ვძლებ.
რას ნიშნავს თქვენთვის ის გარემო, რომელშიც ყოველდღიურად ხართ?
ჩემთვის ყველაფერია აქაურობა, პატარა ბავშვს რომ ზრდი და ყველაზე დიდ ენერგიას და სიყვარულს დებ – ისე ვარ ზუსტად აქ. იმდენი სიყვარული, შრომა და ენერგია ჩავდე, ვეღარ წარმომიდგენია ჩემი მომავალი ჩემი ქოხის და სოფლის გარეშე.
რა შედის თქვენს უახლოეს გეგმებში?
ჩემი საკუთარი მარანი მინდა. პაპაჩემს აქვს ვენახი, სამომავლოდ მსურს, საკუთარი ღვინო და მარანი მქონდეს.
