მსოფლიო პატრიარქი ბართლომე I თავის წიგნში „მიახლება საიდუმლოებასთან: მართლმადიდებლობა თანამედროვე სამყაროში“ ჩვენი დროის მრავალ აქტუალურ თემას ეხება. რელიგიური ფანატიზმი, კულტურათა კონფლიქტი, ქსენოფობია, კონფესიათა შორის დიალოგი და კიდევ სხვა მრავალი საკითხი აღმოჩნდა პატრიარქის ყურადღებისა და კალმის ცენტრში.
აქვე ბართლომე I ევროინტეგრაციის მნიშვნელობასა და დასავლეთში არსებულ გამოწვევებსაც ეხება. დღეს, როცა სოციალური ქსელები და მედია საშუალებები გადატვირთულია ევროკავშირის სიმბოლოებით, საჭიროდ მიგვაჩნია, გაგაცნოთ მსოფლიო პატრიარქის მოსაზრებები ევროპულ მომავალთან დაკავშირებით.
გთავაზობთ ამონარიდს აღნიშნული წიგნიდან:
“ყველაზე ნათელი დადასტურება და განსხეულება თანამედროვე მულტიკულტურიზმის – ევროპის კავშირის აღმოცენებაა. მე როგორც თურქეთის მოქალაქეს, იმედი მაქვს რომ ჩემი ქვეყანა დაიმსახურებს ევროკავშირის სრულ წევრობას, როდესაც იქნება ამისათვის შესრულებული აუცილებელი წინაპირობები. აგრეთვე, დაცული იქნება ჩვენს ქვეყანაში მცხოვრები რელიგიური და სხვა უმცირესობების უფლებები. ჩემი აზრით, თურქეთის ევროკავშირში გაწევრიანება იქნება მნიშვნელოვანი მონაპოვარი მუსლიმურ სამყაროსა და დასავლეთს შორის არსებული ურთიერთობებისათვის.
ისლამის მიმდევართა რიცხვი დასავლეთში თვალნათლივ იზრდება და უფროდაუფრო შესამჩნევი ხდება მთელს მსოფლიოში, მაგრამ პრობლემა ამაში არ მდგომარეობს. პრობლემა იმაშია, რომ დასავლეთი არ აღმოჩნდა მზად ამ გამოვლინებისთვის, განსხვავებით მებრძოლი და თავდაჯერებული ისლამისაგან. ამჟამად დასავლეთი იმყოფება პოსტმოდერნულ მორალურად ინდიფერენტულ ეპოქაში. მნიშვნელოვანი პრობლემა დასავლეთის არა ისლამის აღზევებაშია, არამედ სეკულარიზმის ტრიუმფალურ სვლაში. იქმნება შთაბეჭდილება, თითქოს ქრისტიანობამ მოიხსნა დასავლური ცივილიზაციის სულიერი ხელმძღვანელის პასუხისმგებლობა. ის გაქრა საზოგადოებრივი სივრციდან და დაუთმო ადგილი აგნოსტიციზმს, ათეიზმსაც კი. ეს უკანასკნელი კი იქცა დასავლური სამყაროს ინტელექტუალური ტალღის სავარცხელად,” – წერს ბართლომე I.
ის ტენდენცია, რაზეც მსოფლიო პატრიარქი საუბრობს, გარკვეულწილად საქართველოშიც შეინიშნება. ამიტომ მხედველობაში უნდა მივიღოთ ყველა შესაძლო გამოწვევა, რომლებიც ევროინტეგრაციის გზაზე გველოდება. საქართველო-ევროკავშირს შორის უვიზო მიმოსვლის რეჟიმის ჩართვა ნამდვილად სასიხარულო ფაქტია. თუმცა ეს ფაქტი მეტ პასუხისმგებლობას გვაკისრებს არა იმდენად ევროგაერთიანებისადმი, რამდენადაც ერთმანეთის მიმართ. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ დასავლეთი ამ რეჟიმის გამორთვის უფლებასაც იტოვებს და შესაბამისად, სასიხარულო ამბის ბედი ისევდაისევ მოგზაურთა კეთილსინდისიერებაზე იქნება დამოკიდებული.
მარიამ ქალებაშვილი
