ახალი წელი ყველაფერ ახალთან ასოცირდება. მისი მოსვლა ყოველი ადამიანის ოჯახში სადღესასწაულოდ აღინიშნება. ამ დიდი დღესასწაულის მთავარ ატრიბუტს კი უკვე საუკუნეებია ნაძვის ხე წარმოადგენს. კათოლიკურ სამყაროში მას საშობაო ხეს (CHRISTMAS TREE) უწოდებენ. საინტერესოა, რატომ აირჩიეს ადამიანებმა ნაძვი ახალი წლის მაცნედ. The Tbilisi Times თავის მკითხველს ნაძვის ხის შესახებ ყველაზე გავრცელებულ ლეგენდებს სთავაზობს:
ერთ-ერთი ლეგენდის თანახმად, მე-7 საუკუნეში ინგლისელი მღვდელი გერმანიაში ქრისტეს სჯულის გასავრცელებლად გაემგზავრა. ადგილზე მისულმა მოძღვარმა მრევლს ნაძვის ხის სამკუთხოვან ფორმაზე წმინდა სამების (მამა, ძე და სულიწმინდის კავშირი) არსი აუხსნა. ამგვარად, მრევლმა წმინდა სამება სწორედ ნაძვის ხესთან დააკავშირა. ასე იქცა ნაძვის ხე შობის სიმბოლოდ ევროპაში, შემდეგ კი მთელს ქრისტიანულ სამყაროში.
არის კიდევ ერთი ლამაზი ლეგენდა, რომლის მიხედვით, როდესაც იესო დაიბადა, ყველა ხემ მიართვა ძღვენი ახალშობილ უფალს: ბლის ხემ – ბალი, ვაშლის ხემ – ვაშლი და ა.შ. მხოლოდ ნაძვი იდგა და ჩუმად ტიროდა, ვერ ბედავდა ახალშობილთან მიკარებას, რადგან ეშინოდა არ დაეკაწრა. იესომ შეიწყალა საბრალო ნაძვი და ტკბილეულით და სათამაშოებით დაამშვენა. ამიტომაც ვრთავთ ნაძვის ხეს შობის აღსანიშნავად.
ნაძვის ხის, როგორც ქრისტიანული შობის სიმბოლოს გამოჩენის კიდევ ერთი ვერსია გერმანელი მისიონერის, წმინდა ბონიფაცის სახელს უკავშირდება. VI სუკუნეში, წარმართებთან ქრისტიანობის ქადაგების დროს, მისიონერმა მათი ღვთაების, ტორისადმი მიძღვნილი უზარმაზარი მუხა მოჭრა. წმინდა ბონიფაცის ამით წარმართული ღმერთების უძლურება უნდოდა ეჩვენებინა. დაცემისას მუხამ ყველა ხე წააქცია, გადარჩა მხოლოდ ერთი ნაძვი. აქედან მოყოლებული, ნაძვი ცენტრალური ევროპის ტომებში შობის სიმბოლოდ იქცა.
კიდევ ერთი გავრცელებული ლეგენდის თანახმად, XVI საუკუნეში, მარტინ ლუთერმა შობის საღამოს მაგიდაზე წიფლის ხის ტოტებით გაკეთებული თაიგული დადო, რომელიც სანთლებით მორთო. შემდგომ ეს ტრადიციად დამკვიდრდა და მთელს გერმანიას მოედო, დროთა განმავლობაში აღნიშნულ თაიგულს სანთლების ნაცვლად ბამბით რთავდნენ, წიფელიც ნაძვმა ჩაანაცვლა, რომლის მორთვაც განაგრძეს არამხოლოდ სანთლებით, ბაფთებითა და ბამბით, არამედ ტკბილეულებითა და ხილით. დროთა განმავლობაში ხის სიგრძეც გაიზარდა და ასე დამკვიდრდა საახალწლო ტრადიციად ნაძვის ხის მორთვა.
ნინო ზარიძე
