საკუთარ შინაგან სამყაროს, მიზნებსა და მისწრაფებებს ადამიანები განსხვავებულად გამოვხატავთ. განსხვავებულია მიღწეული შედეგებიც. გამორჩეულად საინტერესოა ნამუშევრები, რომლებსაც ხელოვანი ადამიანები ქმნიან – მარტივად და, ამავდროულად, რთულად აღსაქმელები.
ქართულ უნიკალურ დამწერლობას წარმოადგენს გიორგი სისაური. კალიგრაფიით ის წლების წინ დაინტერესდა, პროფესიონალურად განვითარდა და არაერთი გამარჯვებაც მოიპოვა ეროვნული დამწერლობის სადარაჯოზე. უფრო კონკრეტულად, რას ნიშნავს მისთვის ქართული კალიგრაფია, რა ემოციებთანაა დაკავშირებული ის – “თბილისი თაიმსს” გიორგი თავად ესაუბრება.
“კალიგრაფიის ხელოვნებით ბავშვობის ადრეულ წლებში დავინტერესდი, თუმცა პროფესიონალურად ამ დარგში 11 წლის წინ ჩავები – 13-14 წლის ასაკში. პირველი კოლექცია, რომლის შექმნაც ამ ასაკში დავიწყე, იყო ლოცვები და ტროპარ-კონდაკები, ფსალმუნები, შემდეგ – წმინდა ოთხთავის ტექსტებზე შექმნილი ილუმინირებული ხელნაწერები, “ვეფხისტყაოსანი”. განვლო კიდევ რამდენიმე წელმა და შევქმენი “ანბანთქება” – ჩემი ამ ეტაპისთვის ბოლო დიდი პროექტი კალიგრაფიის ხელოვნებაში”.
რით არის საინტერესო ჩვენი ქვეყნის დამწერლობა?
ამ მოხაზულობათა გამაოგნებელ ესთეტიკურობას თუ თავს დავანებებთ, ჩვენ შეგვეძლება, ჩავიღვაროთ უდიდესი ინფორმაციისა და საკრალური ცოდნის მორევში. ის, რაც ამ დამწერლობასა და მათ სემანტიკაში დევს, სცდება უბრალოდ მოხაზულობათა ნაირფეროვნებასა თუ ინდივიდურ სახებებს. მთელი ქართული ანბანი, თავისი მოხაზულობით, მზისა და მთვარის ფაზების მოხაზულობებს შეესატყვისება, რომელნიც შერწყმულ-შეკავშირებულნი არიან ერთმანეთთან ვერტიკალებისა თუ ჰორიზონტალური სხივისებრი ხაზებით – დამწერლობის 3 სახეობა, რომელიც დროსა და სახეცვალებადობასთან ერთად გარდაიქმნებოდა და ერთმანეთიდან გამოვლინდებოდა. ყოველი სიმბოლო, რომელსაც თავისი რიცხვითი მნიშვნელობა აქვს 1-დან 10 000 -ის ჩათვლით არის კაბალურ სამყაროში იმ უდიდეს მისტერიული კარის გასაღები, რაზე საუბარიც დიდ სალექციო კურსს მოიცავს. რთულია, ორი სიტყვით აღწერო და დაახასიათო უსასრულობა. ჩემთვის ქართული ანბანი სწორედ რომ უსასრულობაა თავისი სამყაროსეული მაშტაბებითა და ამოუხსნელი საიდუმლოებებით – იმ სემანტიკით, რაც მასშია მოქცეული, რაც ჩანს და რაც არ ჩანს…
პირადად შენ რა წარმატებებს მიაღწიე?
მთელი ამ დროის მანძილზე იყო ბევრი მოგებული კონკურსი, არაერთი საერთაშორისო, პერსონალური თუ ჯგუფური გამოფენები როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე – საქართელოს ფარგლებს გარეთ. ჩემ მიერ ახმიანებული ქართული ანბანის ნიმუშები მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში ათეულობით მუზეუმსა თუ კერძო კოლექიებშია დაცული – გამოვარჩევდი ნიუ იორკის მომას, გაერო-ს ფონდის საცავს, დიდი ბრიტანეთის სამეფო ბიბლიოთეკას, დედოფალ ელისაბედ მეორისა და რომის პაპ ფრანცისკე პირველის კერძო კოლექციებს. თუმცა, როგორც მოგეხსენებათ, ხელოვნების სხვადასხვა დარგში ვმოღვაწეობ 12 წლის ასაკიდან და სხვადასხვა დარგში სხვადასხვა წარმატება იყო ყოველ ეტაპზე.
ჩემთვის, როგორც არტისტისთვის ყველაზე დიდი წარმატება არა მოგებული კონკურსები და საერთაშორისო აღიარებაა, არამედ – იმ ნიმუშის შექმნა, რომელიც წინას სჯობს და რომლის შემოქმედებითი პროცესიც ენით აღუწერელ ბედნიერებას გაგრძნობინებს. ეს ხელოვნების ერთგვარად მტანჯველი და ამავდროულად მაცოცხლებელი აზარტია, რომლისგან თავის დაღწევაც, პრაქტიკულად, შეუძლებელია დღეს ჩემთვის. ეს უკვე უსასრულობის ინერციაა, რომელიც მეტაფორად გაქცევს.
შენ მსგავსად, ბევრია დაინტერესებული ამ მიმართულებით?
დაინტერესებული ბევრია, თუმცა დაოსტატებულნი – თითზე ჩამოსთვლელი. ხელოვნების ნებისმიერ დარგში „უმაღლესი ლიგაში თამაში“ იმაზე ბევრად მეტს მოითხოვს, ვიდრე უბრალოდ დაინტერესება ან მოსინჯვა. ჩემთვის ყოველი ახალი პროექტი უდიდესი პასუხისმგებლობაა, რომ ადამიანებამდე ესთეტიკური ვიზუალური ფორმის მეშვეობით მივიტანო კონცეპტები, საზრისები, მეტაფორები… თუნდაც ეს ფორმა ზოგჯერ ალეგორიულიც იყოს… ეს არაა რაიმე სიბრტყეზე უბრალოდ გაცოცხლებული სიტყვები – ან კი ფერთა თამაში, ეს ისტორიაა, ამბავი, რომელსაც არტისტი ჰყვება, აქტი – რომელიც შენი შინაგანი სამყაროს კარს უხსნის ადამიანთა სულებს და მასში ამოგზაურებს.
როგორ შეაფასებ, რა არის საჭირო იმისთვის, რომ გამორჩეული და უნიკალური დიზაინები შექმნა?
სამყაროს მიმართ მიმღეობა, კოსმიური ენერგიის შემოშვება და ადაპტირება. ყოველი გაცოცხლებული ვიზუალი ფორმაში ქმნილი ენერგიაა. კრეატიულობა, გამბედაობა, მცდელობა, დაუღალავი შრომა, ინტელექტუალური მუდმივი განვითარებისკენ სწრაფვა, მიზანდასახულობა… ბუნებასთან მეტი შესიტყვება, მისთვის ყურის დაგდება აუცილებლად აახმიანებს ჩვენს სულებში გაბმულ უხილავ სიმებს. მოუსმინეთ სიჩუმეს, აღივსეთ სიცარიელით და თქვენში არსებული უნიკალურობა მაშინვე გაშლის ფრთებს. მოგისმენიათ დედამიწის გულის ფეთქვა? …
ავტორი: მარიამ ტიელიძე
