ფერები, იდეები და სიყვარული იმ საქმის მიმართ, რომელიც შენი ყოველდღიურობაა – ეს არის ყველაფერი ის, რაც მარიამ კვარაცხელიას ნამუშევრებს სასურველსა და გამორჩეულს ხდის. გზადაგზა ნასწავლი დეტალები, ბავშვობიდან მოყოლილი ცოდნა და ხელსაქმის მიმართ თანდაყოლილი სიყვარული მისთვის ცხოვრების განუყოფელ ნაწილად. უფრო დეტალურად, მარიამი „თბილისი თაიმსს“ ესაუბრა.
მარიამ, რას ამზადებთ და რა მასალისგან?
ვამზადებ ხელით მოქარგულ ბაფთებს, სამაჯურებს, ჩანთებს, დეკორატიულ ბალიშებს. მასალად ვიყენებ დამუშავებულ ტილოს, მულინეს ძაფებს და სინტიფონს.
ეს ხელსაქმე როგორ შეისწავლეთ?
თავიდან ჯვარედინი ქარგვა შევისწავლე მეგობრისგან, საკმაოდ სწრაფად და მარტივად. მივხვდი, რომ ეს საქმე გამომდიოდა და პროცესიც ძალიან მომწონდა. შემდეგ დავინტერესდი და გადავედი წყლით ქარგვაზე. ძირითადად, ინტერნეტით ვსწავლობდი და ვფიქრობ, პრაქტიკა ძალიან მნიშვნელოვანია. ყოველი ახალი ნამუშევარი უკეთესი გამოდის.
მანქანით კერვა ბაბუამ მასწავლა, ოჯახში სხვა არავინ იყენებდა ძველ, მივიწყებულ საკერავ მანქანას. პატარა ვიყავი, სკოლის ასაკში და მახსოვს, როგორ მასწავლიდა ძაფის აგებას, მანქანის მოვლას, საინტერესო იყო ეს ჩემთვის და ვიმახსოვრებდი ყველა დეტალს. პირველი კაბა პატარა მამიდაშვილს შევუკერე და ბევრი ვიხალისეთ. ბაბუა ახლა გარდაცლილია. ვცდილობ, მისი სურვილი, რომ კერვა მცოდნოდა, შევასრულო და მინდა, მეტად დავხვეწო.
რა გამოარჩევს თქვენს ნამუშევრებს?
არ ვფიქრობ, რომ ჩემი ნამუშევრები გამორჩეულია. მეც ვათვალიერებ სხვადასხვა გვერდს და ძალიან მომწონს მათი ფერთა შეხამება, სტილი. თუმცა, სხვა კუთხით თუ შევხედავთ, რა თქმა უნდა, ყველა რაღაც ინდივიდუალურს დებს საკუთარ შემოქმედებაში და ეს გამოარჩევს განურჩევლად ყველას და ასევე მეც. ჯერ ახალბედა ვარ, დიდი ხანი არ არის, რაც ამ კუთხით დავიწყე მუშაობა და მიმაჩნია, რომ საკმაოდ წარმატებული დასაწყისი მაქვს, ამიტომ ვფიქრობ, მოსწონთ ადამიანებს და უნდა გავაგრძელო.
მათ შეკვეთით ქმნით?
შეკვეთითაც ვამზადებ და ჩემი გემოვნებითაც. ძირითადად, ჩემი ხედვით დავიწყე და შემდეგ იმავეს მიკვეთდნენ, მაგრამ არის ხოლმე ინდივიდუალური შეკვეთებიც.
ამას გარდა, ხელოვნების სხვა მიმართულებებით თუ ხართ დაინტერესებული?
ხელოვნების სხვა მიმართულებით არ ვარ დაინტერესებული. ფსიქოლოგი ვარ პროფესიით და ვფიქრობ, კონკრეტულად ბავშვებთან მუშაობა არის ჩემი საქმე. ცოტა სიმბოლურიც არის, რომ ჩემი ბაფთებით ბავშვები ხარობენ ხოლმე, მეც ძალიან მიხარია, როცა მშობელი მათ ემოციაზე მწერს და ეს მეტ სტიმულს მმატებს ჩემს საქმიანობაში.