მოსამართლეთა შეფასება ეყრდნობა ორ ძირითად კრიტერიუმს − კეთილსინდისიერებას და კომპეტენტურობას, რომლებიც, თავის მხრივ, მოიცავს ცალკეულ მახასიათებლებს. შეფასების განმახორციელებელი პირი კეთილსინდისიერების კრიტერიუმის მიხედვით შეფასებას ახორციელებს აღნიშნული კრიტერიუმის შესაბამისი მახასიათებლების ანალიზისა და ურთიერთშეჯერების საფუძველზე და იღებს ერთ-ერთ შემდეგ დასკვნას: მოსამართლე არ აკმაყოფილებს კეთილსინდისიერების კრიტერიუმს; მოსამართლე აკმაყოფილებს კეთილსინდისიერების კრიტერიუმს ან მოსამართლე სრულად აკმაყოფილებს კეთილსინდისიერების კრიტერიუმს. რაც შეეხება კომპეტენტურობის კრიტერიუმს, მისი შეფასება ხორციელდება ქულათა სისტემის გამოყენებით.
კანონპროექტის შემუშავების პროცესში შესწავლილ იქნა აშშ-ის, გერმანიის, ავსტრიის, პოლონეთისა და დიდი ბრიტანეთის გამოცდილებაც. განხილული მასალების ანალიზის საფუძველზე გამოიკვეთა, რომ მოსამართლეთა შეფასება უნდა ეფუძნებოდეს მკაფიოდ ჩამოყალიბებულ, სამართლიან, ამომწურავ და მოსამართლისათვის წინასწარ ცნობილ კრიტერიუმებსა და პროცედურებს, ასევე, უზრუნველყოფილი უნდა იყოს მოსამართლის მიერ შეფასების შედეგების თაობაზე საკუთარი მოსაზრების გამოხატვისა და თანამდებობაზე უვადოდ გამწესების შესახებ უარყოფითი გადაწყვეტილების გასაჩივრების შესაძლებლობა.