„მთავარი პრობლემაა, რომ პროდუქტის მომზადება ხდება რამდენჯერმე ერთი და იგივე ზეთში, დამწვარი ზეთი არის კარცეროგენული პროდუქტი, რომელიც შეიძლება იყოს ნელი მოქმედების ბომბი. გარკვეული წლების შემდეგ დაავადებებს აუცილებლად გამოიწვევს“. ამის შესახებ ენდოკრინოლოგმა მაია რეხვიაშვილმა „რუსთავი 2“–ზე, გადაცემა „შუა დღის“ ეთერში ისაუბრა.
„ტრანსცხიმები, ისევე, როგორც კონსერვანტები, მიმართულია იმისკენ, რომ საკვებმა დიდხანს გაძლოს. ეს ნივთიერება ხელს უშლის ლპობის ბაქტერიის წარმოქმნას. ეს არის ფერადი ალერგენები, რომლებიც შემდეგ იწვევენ სხვადასხვა ტიპის ალერგიებს. შაქრიანი დიაბეტი ტიპი ორი, არ არის დამახასიათებელი პატარა ბავშვებისთვის, თუმცა გახშირდა ეს შემთხვევებიც. მნიშვნელოვანია, რომ ერთ ჭიქა ტკბილ გაზიან სასმელში საშუალოდ 6–7 კოვზი შაქარია. ფსიქოლოგიურადაც არ უნდა ვიმოქმედოთ ბავშვებზე, არ უნდა ვუთხრათ, რომ თუ კარგად მოიქცევა კანფეტს ვუყიდით. ჯობს ვუთხრათ, რომ სახატავს ვუყიდით. თუმცა არც მკაცრი აკრძალვა შეიძლება, აგრესიულად რეჟიმს ვერ შევცვლით“.
ბავშვების კვებასთან დაკავშირებულ პრობლემებზე პედიატრმა ნანა რურუამაც ისაუბრა
„ადვილად ასათვისებელმა ქუჩის საკვებმა შექმნა პრობლმეები არა მხოლოდ ბავშვებში, მოზარდებშიც. სიმსუქნე გახდა სერიოზული პრობლემა. საზღვარგარეთ ბევრ ქვეყანაში სწრაფად მოხდა პრობლემის ანალიზი და გადაწყვეტის გზებიც იპოვეს. სკოლის ირგვლივ დაიწყეს სწრაფად მომზადებული საკვების გაყიდვის აკრძალვა. ჩვენთან ეს რეგულაციები ყოველთვის იგვიანებს. ბავშვებს უნდა ავუხსნათ, სწორად მივაწოდოთ რა არის კარგი და რა არის ცუდი. უნდა ვუთხრათ, რატომ ვუკრძალავთ და შევთავაზოთ ალტერნატივა. თანამედროვე რეკომენდაციებით ხილის წვენი დიდი რაოდენობით ასევე ითვლება სიმსუქნის წყაროდ. მთავარი არის ზომიერება. ბავშვი არ უნდა მიეჩვიოს, რომ ჯილდო არის ტკბილეული. სხვა მოტივატორი უნდა შევარჩიოთ წასახალისებლად“.
მანანა ღოღობერიძე
Discussion about this post