სოლომონის ტაძარი ბიბლიურად პირველ ებრაულ ტაძრად ითვლება იერუსალიმში. ტაძარი ლოცვებისთვისა და მსხვერპლშეწირვისთვის უმთავრეს ადგილს წარმოადგენდა. მისი მშენებლობა დასრულდა ძვ.წ მეათე საუკუნეში, ხოლო იგი ბაბილონელებმა ძვ.წ 586 წელს გაანადგურეს.
ისტორიულად ცნობილია, რომ სოლომონის ტაძარი ოქროთი და ძვირფასი ქვებით იყო მორთული. მანამდე აგებულ ტაძართა შორის იგი ერთ-ერთ ყველაზე ძვირადღირებულ შენობად ითვლებოდა. მნიშვნელოვანია ის ფაქტიც, რომ ტაძრის სამშენებლო გეგმა თავად სოლომონისგან მომდინაროებდა. ტაძარი იმ ტერიტორიაზე ერთადერთი ნაგებობა არ ყოფილა, მის გვერდით უზარმაზარი ეზოები და ადმინისტრაციული შენობები იყო განლაგებულ.
ცნობილია ისიც, რომ სოლომონის ტაძრის მშენებლობაზე 180 000-ზე მეტი ადამიანი მუშაობდა და იგი დაახლოებით შვიდწელიწად-ნახევარი გაგრძელდა. ტაძრის კედლები შიგნიდან კედრის ხით იყო მოპირკეთებული და მათზე ქერუბიმები, პალმები და ყვავილები იყო გამოსახული. ჭერი და კედლები კი ოქროთი იყო მოვარაყებული და ძვირფასი ქვებით მორთული.
ბიბლიურად, კარვის მსგავსად ტაძარიც „ ჭეშმარიტ კარავს“, ანუ ღმერთის სულიერ ტაძარს განასახიერებდა.
მართალია, წმ. დავით წინასწარმეტყველმა ჩაიფიქრა მისი აშენება, მაგრამ ღმერთმა არ მისცა მას უფლება აეშენებინა ტაძარი, ვინაიდან მას ბევრი სისხლი ჰქონდა დაღვრილი. ამიტომაც, უფლის კურთხევით იერუსალიმის დიდებული ტაძარი წმ.დავითის ძის, სოლომონის პერიოდში აიგო.
მასალა მოამზადა: თორნიკე ყრუაშვილმა.






