1998 წლიდან 2013 წლის ჩათვლით, შეერთებულ შტატებში ყოველწლიურად, საშუალოდ, 61 649 ევროკავშირის მოქალაქე იღებს კანონიერად მაცხოვრებლის სტატუსს. ცხოვრების უფლება ენიჭებათ ასევე იმ პირებს, რომლებიც იგებენ „მწვანე ბარათის“ გათამაშებაშიც. ამ ადამიანებს აქვთ ისეთივე უფლებები,როგორიც შტატების მოქალაქეებს, გარდა არჩევნებში ხმის მიცემისა.
ამ გათამაშების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაწილი ისაა, რომ გამარჯვებულებს შეუძლიათ ასევე იმუშავონ ნებისმიერ კომპანიაში, ან თავად დაარსონ საკუთარი კომპანიები და წამოიწყონ ბიზნესი.
ევროგაერთიანების „როლი“ აშშ-ში მსოფლიო იმიგრაციის რაოდენობასთან დაკავშირებით მცირდება. მაგალითად, 2013 წელს მხოლოდ, 54 356-მა მოქალაქემ მიიღო „მწვანე ბარათი“, რაც ევროკავშირის მოქალაქეების მხოლოდ 0,01 %-ია. როგორ გრაფიკზე ჩანს, ეს რიცხვი 2013 წელთან შედარებით, გაცილებით მაღალი იყო გასულ წლებში.
წყარო: აშშ-ს უსაფრთხოების დეპარტამენტი
შემდეგ წარმოდგენილ დიაგრამაზე აშშ-ს უსაფრთხოების დეპარტამენტი ევროკავშირის ქვეყნებს ოთხ რეგიონად ჰყოფს. წითელ ფერად განსაზღვრულია ევროკავშირის მოქალაქეების რიცხვი, რომლებიც წავიდნენ ემიგრანტებად შეერთებულ შტატებში, ხოლო შედარებისთვის, ცისფერ ფერად აღნიშნულია, უშუალოდ, ევროკავშირის მოქალაქეთა რაოდენობა ოთხივე რეგიონში.
აღმოსავლეთი: ბულგარეთი, ხორვატია, ჩეხეთი, ესტონეთი, უნგრეთი, ლატვია, ლიტვა, პოლონეთი, რუმინეთი, სლოვაკეთი და სლოვენია;
დასავლეთი: ირლანდია და დიდი ბრიტანეთი;
ჩრდილოეთი: აუსტრია, ბელტია, დანია, ფინეთი, საფრანგეთი, ფერმანია, ლუქსემბურგი, ჰოლანდია და შვედეთი;
სამხრეთი: კვიპროსი, საბერძნეთი, იტალია, მალტა, პორტუგალია და ესპანეთი;
როგორც სვეტოვანი დიაგრამიდან ჩანს, 2010 წლიდან 2013 წლამდე 30%-ზე მეტი ადამიანი აღმოსავლეთ ევროპიდან წავიდა აშშ-ში საცხოვრებლად. ეს რაოდენობა მოქალაქეების რაოდენობაზე ბევრად მეტია. საგანგაშო შედეგია ასევე დასავლეთ ევროპოს ქვეყნებში პროცენტული მაჩვენებელი გაორმაგებულია.
როგორც ვხედავთ, 1998 წლიდან 2013 წლამდე ემიგრანტთა რაოდენობა შემცირდა, ეს განსაკუთრებით შეეხო აღმოსავლეთ ევროპას. შემდეგი დიაგრამიდან ჩანს თუ, როგორ იკლებდა ყოველ წლიურად მათი რიცხვი
ბოლო გრაფიკი ასახავს თითოეულ ქვეყანას ინდივიდუალურად. როგორც ჩანს, ბულგარეთში, ირლანდიასა და ლიტვაში მწვანე ბარათის მფლობელთა რიცხვი ძალიან მაღალია. ესტონეთში, ლატვიაში, პოლონეთსა და რუმინეთშიც იგივე მდგომარეობაა, თუმცა როგორც აშშ-ს უსაფრთხოების დეპარტამენტის მიერ შედგენილ გრაფიკში ჩანს, საგანგაშო მდგომარეობა დიდ ბრიტანეთშია.
რას გულისხმობს „მწვანე ბარათის“ ფლობა? როგორც უკვე ვთქვით, ეს არ ნიშნავს სრულ მოქალაქეობას, რადგან არ აქვთ ხმის მიცემის, ჯარში მსახურების, სასამართლოში ნაფიც მსაჯულად ყოფნის უფლება. სხვა დანარჩენი, მათ შორის დაზღვევა და მუშაობის უფლება ბუნებრივია აქვთ. ქვეყანაში უპირატესობას ანიჭებენ იმ ადამიანებს,რომელთაც აქვთ გამოცდილება და არის მაღალკვალიფიციური ემიგრანტი.
Agenda.weforum.org ამ საკითხთან ერთად ეხება ყველა დიდ ქალაქს, სადაც ემიგრანტების მაღალი მაჩენებელია. მიგრაციის საერთაშორისო ორგანიზაციის 2015 წლის ანგარიშის მიხედვით, საერთაშორისო მიგრანტების რაოდენობა 232 მილიონია, ხოლო შიდა – 740 მილიონი. აზია-წყნარ ოკეანეთში ყოველდღიურად, 120 ათასი ადამიანი მიდის საცხოვრებლად.
მიგრანტების 50% მსოფლიოს ყველაზე დიდ ურბანულ ქალაქებში არიან გადანაწილებულნი. ქალაქების სია ანბანის მიხედვით, შემდეგნაირად გამოიყურება: ბეიჯინი, ბუენოს აირესო, სტამბული, ჯაკარტა, ლაგოსი, ლონდონი, ლოს ანჟელესი, მანილა, მეხიკო, მოსკოვი, მუმბაი, ნიუ დელი, ნიუ-იორკი, პარიზი, რიო დე ჟანეირო, საო პაულო, შანხაი, ტოკიო.
წყარო: www.agenda.worforum.org
თემაზე მუშაობდნენ:
გიორგი მიქანაძე
ნათია კეკენაძე