დაიბადა 1986 წელს თბილისში, მსახიობის ოჯახში. როგორც თავად ამბობს, პიროვნების ჩამოყალიბებაში ოჯახმა და მეგობრებმა დიდი როლი ითამაშეს. მისი პირველი სპექტაკლი იყო „ჯინსების თაობა“. ამბობს, რომ არ ოცნებობს რადგან არ უყვარს ოცნება, თვლის, რომ თუ შენი ქვეყანა არ გიყვარს შესაბამისად, შენი ოჯახიც არ გიყვარს! მადლობელია თავისი ბედის…. „თბილისი თაიმსი“ ახალგაზრდა და უკვე ძალიან პოპულარულ, საზოგადოებისთვის საყვარელ მსახიობს, ჯაბა კილაძეს ესაუბრა.
მოგვიყევით ცოტა რამ თქვენზე?
– დავიბადე 1986 წლის 24 აგვისტოს თბილისში, მსახიობების ოჯახში. თავიდან არ მინდოდა ეს პროფესია, მერე რაღაც ეტაპზე ეტყობა გაჭრა გენებმა და ასე აღმოვჩნდი საბოლოოდ ამ პროფესიაში.
რა როლი ითამაშა თქვენმა ბავშვობამ და ოჯახმა თქვენი პიროვნების ჩამოყალიბებაში?
– ჩემი როგორც პიროვნების ჩამოყალიბებაში დიდი როლი ბავშვობამ და ოჯახმა ითამაშა. ვთვლი, რომ მთელი შენი განვლილი ცხოვრება გაყალიბებს პიროვნებად. ვფიქრობ, კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში ვარ.
თქვენ დაამთავრეთ თეატრალური უნივერსიტეტი რატომ გადაწყვიტეთ მსახიობობა და კმაყოფილი ხართ თუ არა თქვენი არჩევანით?
– დაბადებიდან დაწყებული თეატრში ვარ, ყველაფერი თეატრთან ასოცირდება და მიჩვეული ვარ ამ სფეროს. ჩემი პროფესიული არჩევანით კმაყოფილი ვარ. ეს არის პროფესია, რომელიც ყველაზე ძალიან მიყვარს.
გაიხსენეთ თქვენი პირველი სპექტაკლი როდის „მოიწამლეთ’’ პირველად სცენის მტვერით?
– ღრმა ბავშვობიდან, როცა დავიბადე იმ დღიდან ვარ მოწამლული ამ სფეროთი. ჩემი პირველი სპექტაკლი იყო „ჯინსების თაობა’’, მაშინ მეორე კურსზე ვიყავი.
რა არის ის მთავარი განცდა, რომელიც მსახიობს სცენაზე გასვლისას ეუფლება დღემდე ნერვიულობთ თუ არა სცენაზე გასვლის წინ?
არის რაღაც დეტალი, რასაც სიტყვებით ვერ გადმოსცემ. ჩემი აზრით სანერვიულო მაშინ გაქვს როცა არ იცი რას აკეთებ, გარკვეულწილად მღელვარება რაღაც დოზით ახლავს მაგრამ, რომ გითხრათ ისე ვნერვიულობ, რომ “ვკვდები” არა, მაშინ დავანებებდი თავს ამ პროფესიას.
დღეს რომელ თეატრში ხართ დაკავებული და შემოქმედებითად რამდენად დატვირთული ხართ?
– საკმარისად დატვირთული ვარ, ბედს არ ვუჩივი. ვმოღვაწეობ მარჯანიშვილსა და თავისუფალ თეატრში, ორივე თეატრი არის ჩემი ოჯახი და ვთვლი, რომ ორივე თეატრის დასიც და შემადგენლობაც, არის ძალიან ძლიერი საქართველოში. პარალელურად მაქვს გადაღებები და მადლობა ბედს, რომ ბევრი საქმე მაქვს.
როგორია ჯაბა კილაძე მეგობრებთან ახლობელ ადამიანებთან ?
– ჯაბა კილაძე მეგობრებთან არის ჯაბა კილაძე, ის რაც ვარ და როგორიც გავიზარდე. ხან მხიარული, ხან არამხიარული, ძალიან ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ.
თუ გაქვთ რაიმე საოცნებო როლი, რომლის შესრულებაც გინდათ?
– არაფერზე არ ვოცნებობ, არ მიყვარს ოცნება…
როგორ მოგწონთ თქვენი როლი შუა ქალაქში? როგორია შუა ქალაქი 10 წლის შედმეგ, ბევრი რამ შეიცვალა?
– ფუძეული ცვლილებები ვერც იქნებოდა. ჩემი როლი, რომ არ მომწონდეს არც ვითამაშებდი. ვცდილობ, რომ როლი ყოველთვის სრულყოფილებისკენ წავიყვანო და უფრო მისაღები იყოს ქართველი, ძალიან მკაცრი და მომთხოვნი მაყურებლისთვის.
რა მოგწონთ და რა არა თანამედროვე ახალგაზრდებში?
– ჩემი აზრით, ეგ არასწორი მიდგომაა, რადგან ეს ყველა თაობის პრობლემა იყო. მამაჩემის თაობას არ მოსწონდა ჩვენი თაობიდან ზოგიერთი რამ. ვფიქრობ, რომ ნებისმიერმა თაობამ უნდა მოუსმინოს, მომავალ თაობას და იპოვონ საერთო ენა.
რა არის თქვენთვის ამქვეყნად ყველასა და ყველაფერზე მნიშვნელოვანი?
– ძნელია გამოარჩიო რაღაცა რაღაცისგან, არის ფუძეული თემები – ოჯახი შენი ქვეყანა. თუ შენი ქვეყანა არ გიყვარს შესაბამისად, შენი ოჯახიც არ გიყვარს.
რისი გაკეთება გსურთ სამომავლოდ? როგორია თქვენი გეგმები?
– გეგმები მაქვს ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, ხოლო სურვილი მაქვს, რომ ქვეყანა გახდეს ისეთი როგორსაც იმსახურებს საქართველო და არა ისეთი როგორიც გვაქვს.
ესაუბრა
სალომე აფხაზაშვილი