გადავწყვიტე, სტატია სკოლაში ფსიქოლოგის ყოფნა/არყოფნაზე მომემზადებინა. მოგეხსენებათ, ეს საკითხი ძალიან აქტუალურია, განსაკუთრებით კი დღევანდელ სოციალურ-ეკონომიკურ პირობებს, ოჯახებში დაძაბულ სიტუაციას, სტრესულ გარემოსა და სხვა გარე ფაქტორებს თუ გავითვალისწინებთ. დაძაბული ყოველდღიურობიდან გამომდინარე, ჩამოყალიბების პერიოდშიბავშვს ექმნება პრობლემები ოჯახში, კლასელებთან, მასწავლებელთან, საკუთარ „მე“-სთან და მას თავად უხდება სერიოზულ ტრამვებთან გამკლავება. გამორიცხულია, რომ სტრესმა და ნერვიულობამ ბავშვის ფსიქიკაზე გარკვეული კვალი არ დატოვოს.
ბევრისგან გამიგია, რომ სკოლაში განათლების მიღების პროცესმა რომ ექსცესების გარეშე ჩაიაროს და ბავშვის ფსიქოლოგიური მდგომარეობა არ დაზიანდეს, საჭიროა მუდმივი კონსულტაციები ფსიქოლოგთან. მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში სკოლაში ფსიქოლოგის მუშაობას სახელმწიფო არეგულირებს. მაგალითად, ავსტრალიაში ნებისმიერ საჯარო სკოლას ჰყავს თავისი ფსიქოლოგი, რომელიც სკოლის ხელმძღვანელობასთან, მოსწავლესა და მშობელთან ერთდროულად ურთიერთობს. მეორე მაგალითად საქართველოსთან ტერიტორიულად და განვითარების დონის მხრივ უფრო ახლოს მყოფი ქვეყანა – სლოვაკეთი განვიხილოთ. სლოვაკეთის ყველა საჯარო სკოლას არ აქვს წვდომა ფსიქოლოგზე, თუმცა ქვეყანაში არსებობს ფსიქოლოგიურ-საგანმანათლებლო საკონსულტაციო ცენტრები, რომლებიც ვალდებულნი არიან, რომ კონკრეტულ სკოლებთან ყოველკვირეული კავშირი იქონიონ. უნდა იყოს თუ არა სკოლაში ფსიქოლოგი? ამ კითხვაზე პასუხის გასარკვევად ფსიქოლოგებს – თეა გოგოტიშვილს, ნინო კერესელიძესა და მარინა კაჭარავას ვესაუბრე და მათ ერთხმად აღნიშნეს, რომ სკოლაში ფსიქოლოგის ყოფნა ხელს უწყობს ბავშვის პიროვნულ განვითარებას, მოსწავლეებს შორის ურთიერთობის დარეგულირებას, მათ ჯანსაღ კომუნიკაციას, იგი თვალს ადევნებს და შეისწავლის მათ პრობლემებს და ა.შ.
უფრო დეტალური ინფორმაცია ნახეთ სტატიაში ბმულზე: http://www.ttimes.ge/archives/40591
გაჩნდა კითხვა: რატომ არ არის ფსიქოლოგი საქართველოს საჯარო სკოლებში? პასუხის მისაღებად განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის ხელმძღვანელ ნატა ასათიანს მივმართე. სხვადასხვა დეპარტამენტის თანამშრომლებთან გადამისამართება და გაუგებრობა რამდენიმე დღის განმავლობაში გაგრძელდა. განათლების სამინისტროს წარმომადგენლებთან სატელეფონო საუბრებისას, თითქოს, ჩანდა, რომ პრეს-სამსახურმა არ იცოდა, არსებობდა თუ არა სტრუქტურა, რომელიც სკოლაში ფსიქოლოგის ყოფნის საკითხს განიხილავდა; ისეთი შთაბეჭდილება დაგრჩებოდათ, რომ არ იცოდნენ, ვისთან დავეკავშირებინე, ვის შეეძლო ეპასუხა. საბოლოოდ, ელექტრონულ ფოსტაზე მივიღე პასუხი, რომელიც არ იყო კავშირში ჩემ მიერ დასმულ კითხვასთან. ამის ნახვა თავადაც შეგიძლიათ, გთავაზობთ ამონარიდს: (სრული პასუხი იხილეთ ბმულზე: http://www.ttimes.ge/archives/40591 )
„განათლების მინისტრის #448-ე ბრძანების მე-17 მუხლის დ) პუნქტის თანახმად განისაზღვრება საშტატო განრიგი, რომელიც შეიძლება შედგებიდეს შემდეგი საშტატო ერთეულებისგან: დირექტორი; დირექტორის მოადგილე; ბუღალტერი; ბიბლიოთეკარი; საქმისმწარმოებელი; მატერიალურ-ტექნიკური უზრუნველყოფის კოორდინატორი; საინფორმაციო მენეჯერი; ადმინისტრატორი; ფსიქოლოგი ან/და სპეციალური პედაგოგი ან/და ინკლუზიური განათლების კოორდინატორი (თუ სკოლას ჰყავს სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლე, რომელიც შეფასებულია მულტიდისციპლინური გუნდის მიერ და არსებობს შესაბამისი დასკვნა)“;
ალბათ, თქვენც შეამჩნიეთ, რომ ამ ტექსტში ფსიქოლოგი სპეციალურ საგანმანათლებლო საჭიროების მქონე მოსწავლეებისთვის საჭირო სპეციალური პედაგოგის, ინკლუზიური განათლების კოორდინატორის კონტექსტში მოიხსენიება. მინდა აღვნიშნო, რომ საქართველოში ინკლუზიური განათლების დანერგვისა და განვითარების ერთ-ერთი გულშემატკივარი მეც ვარ და განათლების სამინისტროს ეს პოზიცია, თავის მხრივ, ძალიან საინტერესოა, თუმცა, დამეთანხმებით, არანაირ კავშირშია ჩემ მიერ დასმულ კითხვებთან.
მე, რიგითი ჟურნალისტი, ერთ კონკრეტულ თემაზე მუშაობის დროს სახელმწიფო სტრუქტურაში არსებულ გაუგებრობას გადავაწყდი. ჩემი, როგორც ჟურნალისტის, პირდაპირი მოვალეობაა, რომ საზოგადოების ინტერესები დავიცვა და მას აღნიშნული საკითხი გავაცნო. მე მხოლოდ შუამავალი ვარ, მთავარი დასკვნა, რა თქმა უნდა, თქვენ უნდა გამოიტანოთ.
ალბათ, თქვენც დამეთანხმებით, რომ განათლების სამინისტროს მიერ გამოგზავნილი პასუხი ჩემს კითხვას არ პასუხობს. ჩნდება ვარაუდი, რომ სამინისტროში ყველაფერი მოწესრიგებული არაა და არსებობს საკითხები, რომელთა შესახებაც თანამშრომლები კომპეტენტურად ვერ საუბრობენ. დარწმუნებული ვარ, თქვენც ფიქრობთ, რომ ჩვენ ვცხოვრობთ სახელმწიფოში, რომლის წინსვლის ერთ-ერთი მთავარი წინაპირობა განვითარებული და ჯანსაღი ახალი თაობაა და მათთვის ამ ჯანსაღი გარემოს შექმნაზე თავად სახელმწიფოც უნდა ზრუნავდეს. ამ კონკრეტულ მაგალითზე, თითქოს, ჩანს, რომ განათლების სამინისტრო თავისი კომპეტენციის საკითხში ბოლომდე ვერ ერკვევა, ამ სახელმწიფო ინსტიტუტის წარმომადგენლებმა არ ისაუბრეს სკოლის ფსიქოლოგის მნიშვნელობზე, თითქოს, ამ მიმართულებით არც მუშაობენ და კონკრეტული პოზიცია რომ არ დააფიქსირეს, ეს თქვენთვისაც თვალსაჩინოა. ალბათ, იმაშიც დამეთანხმებით, რომ მათ პასუხსმგებლობა აქვთ ჩვენი, საზოგადოების წინაშე და უნდა იზრუნონ იმ საკითხების მოგვარებაზე, რომლებიც ყოველდღიურობაში იკვეთება. მე სპეციალურად არ ვეძებდი ხარვეზებს. ჩემი საქმიანობის დროს გადავაწყდი გარკვეულ სიტუაციას და არ შემეძლო, თქვენთვის არ გამეზიარებინა.
თეა ღვინაძე