თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტებმა მათთვის შეთავაზებული სასწავლო პირობების შესახებ „თბილისი თაიმსთან“ ისაუბრეს. მათ მნიშვნელოვანი პრობლემების შესახებ იმსჯელეს და არსებული სიტუაცია კრიტიკულად შეაფასეს:
თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტი
ანონიმური: “დღესდღობით თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტში მრავალი დიდი თუ პატარა პრობლემა არსებობს, მაგრამ, მიუხედავად ამისა, უნდა ავღნიშნო, რომ მაინც კმაყოფილი ვარ ჩემი უნვერსიტეტით. იმის გათვალისწინებით, რომ ეს უნვერსიტეტი დღეს საქართველოში საუკეთესო სამედიცნო სკოლად არის აღიარებული, ალბათ ეს პროლემებიც არ „ეპატიება“.
პრობლემა, რომელიც ყველაზე მეტად მაწუხებს არის ჩემი ფაკულტეტის მიმართ (ფიზიკური მედიცინა და რეაბილიტაცია) ლექტორების აგრესიული დამოკიდებულება, რაც, ალბათ, იმით აიხსნება, რომ ეს ფაკულტეტი ახალი დაარსებულია და ჯერ მედიცინის სფეროში ფეხი კარგად ვერ მოიკიდა. თუმცა, რა თქმა უნდა, სტუდენტებსაც მიგვიძღვის ბრალი, რადგან მეტი პასუხისმგებლობა და შრომისმოყვარეობა გვმართებს. ბევრმა სტუდენტმა სწორედ ლექტორების გაუთავებელი კრიტიკის გამო გადაწყვიტა ამ ფაკულტეტის შეცვლა – პედაგოგების უმრავლესობა მუდმივად იმეორებდა, რომ ეს სპეციალობა გამოუსადეგარია და უნივერსიტეტში მისვლის პირველივე დღიდან გვიმეორებდნენ რომ ჩვენ არაფრის მაქნისები ვართ და ჩვენგან არაფერი გამოვა.
კიდევ ერთი საკითხი რომელიც, სტუდენტებს საკმაოდ დიდ პრობლემებს გვიქმნის, არის სემესტრის განმავლობაში 10 საგნის გავლა, საიდანაც 5 ან 6 საგანი არაფუნდამენტურია და ლექტორები, რომლებიც ამ საგნებს გვიკითხავენ, საკმაოდ მკაცრად და ძირფესვიანად გვთხოვენ. ეს ძალიან ბევრ დროს გვართმევს და იმ საგნებისთვის, რომლებიც მართლაც მნიშვნელოვანია საკმაოდ ცოტა დრო გვრჩება. თანაც რთულია, იკითხო ათასობით გვერდი და ყველაფერი დაიმახსოვრო. ასევე უმჯობესი იქნება უნივერსიტეტი მომარაგებული იყოს საკვლევი ობიექტებით, რადაგან როდესაც ერთ-ერთ საგანში ცდა მქონდა ჩასატარებელი, ბაყაყის მოყვანა მე დამავალეს და რამდენიმე დღე გაუთავებლად ვეძებდი ბაყაყს, რომელიც არსად იყდებოდა. საბოლოოდ მომიწია, ქუჩაში მეპოვნა და დამეჭირა , მაგრამ ეს ბაყაყი უკანვე გამომატანეს, რადგანაც ძალიან დიდი ზომის გამოდგა. ასევე კარგი იქნება, თუ მიკროსკოპების რაოდენობაც გაიზრდება, რადგან ერთი პრაქტიკული მეცადინეობა ძალიან ცოტა დროა იმისთვის, რომ 15 სტუდენტი სათითოდ იყურებოდეს ერთ მიკროსკოპში. ამის გარდა , არსებობს კიდევ მრავლი პატარ-პატარა პრობლემა, რომელიც მოგვარდა, ზოგიც მოგვარების პროცესშია და იმედი მაქვს, მალე აღმოიფხვრება. ჩვენს უნივერსიტეტში იყვნენ ლექტორები, რომლებიც საკმაოდ არაობიექტურ გადაწყვეტილებებს იღებდნენ. როდესაც რამდენიმე სტუდენტმა ეს საკითხი ადმინისტრაციასთან განიხილა, მალევე მოგვარდა და, საბედნიეროდ, მე ასეთი პრობლემა არ შემქმნია.”
ფიზიკური მედიცინა და რეაბლიტაცია (I კურსი) “ჩვენს უნირსიტეტში, ისევე როგოც ყველა სხვა სახელმწიფო უნივერსიტეტში, მრვალი პრობლემაა, რომელიც მაწუხებს. სწავლასთან დაკავშირებულ პრობლემებზე მეტად უფრო გარემო მიქმნის დისკომფორტს. მაგალითად, სისუფთვე რაც ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, უნივერსიტეტს დიდად არ ადარდებს – დაბინძურებულია აუდიტორიები, ეზო, დერეფნები და ა.შ მართლია უნვერსიტეტი საკმაოდ დიდია, მაგრამ ეს, ალბათ, მაინც არ არის გასამართლებელი მიზეზი. ასევე არ მომწონს ჩვენი ელექტრონული გვერდი, რადგან იქ მხოლოდ ჩვენი საბოლოო შეფასებები და გამოცდის ქულებია. უმჯობესი იქნება ჩვენი ყოველდღიური აქტვობისა და გაცდენების შესახებაც, იყოს რაიმე სახის ინფორმაცია.
კიდევ ვისაუბრებ სახელმძღვანელოებზე, რაც პრობლემას მიქმნის სწავლაში. ინფორმაცია საკმაოდ დიდია და ცოტა რთული ენითაც წერია, ჩვენ კი ძალიან ბევრი გვაქვს სამეცადინო და ბევრი დრო გვეხარჯება ამ ყველაფრის დაკონსპექტებაში და გააზრებაში. უამრავი უცხური სიტყვაა და მათ უმრავლესობას განმარტება არ უწერია – მათი მოძებნა და გადათარგმნაც დიდ დროს მართმევს. სწავლასთან და ლექტორებთან დაკვაშირებით მნიშვნელოვანს ვერაფერს ვიტყვი. იყო პატარ-პატარა პრობლემები, რომლებიც მოგვარდა და, ჩემი აზრით, დღეს თსსუ-შისხვა უნივერსიტეტებთნ შედარებით საკმაოდ კარგი სიტუაციაა.”
სტატია იხილეთ სრულად: http://www.ttimes.ge/archives/41652
ესაუბრა თეა ღვინაძე