თამაში წარმოსახვით გარემოში

თითოეული ადამიანი თავისუფალ დროს განსხვავებულად ატარებს, ზოგიერთისათვის განტვირთვის საუკეთესო საშუალება წყნარი გარემო და საინტერესო წიგნია, ზოგიერთისათვის ხმაურიანი მუსიკა და ცეკვა, ბავშვებისათვის განსხვავებული ენერგიული თამაში, თუმცა არამხოლოდ ბავშვებისათვის. ალბათ ყველა ადამიანს უოცნებია განესახიერებინა რომელიმე მეომარი, ჰქონოდა მისი მსგავსი აღჭურვილობა და გამოეცადა საკუთარი თავი მეომრის ამპლუაში. როგორც აღმოჩნდა, ნებისმიერს შეუძლია აისრულოს საკუთარი სურვილი „larp Games-ის“ საშუალებით. საქართველოში არცთუ ისე გავრცელებული, თუმცა მსოფლიოში ერთ–ერთი ყველაზე პოპულარული სპორტის/თამაშის სახეობა საშუალებას აძლევს ნებისმიერი ასაკის ადამიანს თავი წარმოიდგინოს მათ მიერვე შექმნილ წარმოსახულ პერსონაჟად იმ გარემოში, რომელიც მათ სურთ. ლარპი, როგორც კულტურა, სათავეს იღებს ევროპასა და ამერიკაში, მეოცე საუკუნის 70-80-იან წლებში. ჩემთვის საინტერესო გახდა თუ რას გულისხმობს „Live action role-playing games“, რა წესები არსებობს თამაშის პროცესში? არის თუ არა ასაკობრივი შეზღუდვა? როდის გაჩნდა პირველად საქართველოში ჩატარების იდეა…

„თბილისი თაიმსი“ ქართული ლარპის შექმნის ინიციატორს და ხელმძღვანელს, ალექსანდრე ხანთაძეს, ესაუბრა.

თუ შეგიძლიათ მოკლედ მითხრათ რა არის larp games (Live action role-playing game) როდის და სად დაიწყო მისი ისტორია (მსოფლიოში და საქართველოში)?

– ლარპი არის ნახევრად კონტაქტური თამაში, რომელიც ვითარდება რეალური პიროვნების მიერ წინასწარ განსაზღვრულ და შექმნილ წარმოსახვით გარემოში, წინასწარ შემუშავებული და შექმნილი პერსონაჟებით. ლარპის თამაშის დროს, ყველა მის მონაწილეს აქვს ემოციური კავშირი იმ როლთან, იმ პერსონაჟთან, რომელსაც იგი ასახიერებს და რომლის მეშვეობითაც იგი მოქმედებს ლარპისვე გარემოსა და სხვა პერსონაჟებზე. ეს „მოქმედება“ უმეტესად მიმდინარეობს ბრძოლის სახით, ბრძოლაში კი მოთამაშეები იყენებენ ბუტაფორიულ, რბილი ღრუბლებისგან დამზადებულ იარაღებს, ფარებს, ასევე ღრუბლისგან დაფარულ ისრებსა და ა.შ.

ლარპს, როგორც ფენომენს, არ აქვს ისტორია. ლარპის მსგავს გამოცდილებას იღებენ თუნდაც ბავშვები, როდესაც ისინი ავეჯიდან ავეჯზე ხტებიან, რათა „ლავაში“ არ ჩავარდნენ, ან როდესაც ჯოხებს წარმოსახვით თოფებად აქცევენ და ომობანას თამაშობენ. მაგრამ ლარპი, როგორც კულტურა, დამკვიდრდა ევროპასა და ამერიკაში მეოცე საუკუნის 70-80-იან წლებში. თავიდან გართობის ეს საშუალება არ იყო პოპულარული და ბევრჯერ გამხდარა სოციალური სტიგმატიზაციის მსხვერპლი, მაგრამ დღეს უკვე ბევრ ქვეყანაში, განსაკუთრებით ცენტრალურ ევროპაში, რუსეთსა და ამერიკაში, გავრცელებულია ფენტეზისა და ორთაბრძოლების მოყვარულთა მთავარ ჰობად.

საიდან წამოვიდა ამ თამაშის დაწყებოს იდეა და ვინ იყო ინიციატორი?

– საქართველოში ამ თამაშის წამოწყების ინიციატორები ვიყავით 4 მეგობარი, რეზო კილაძე, საბა გოცირიძე, გიორგი დოლიძე და მე. იდეა სპონტანურად მოგვივიდა და მალევე შევკრიბეთ რესურსები, რათა საბაზისო აღჭურვილობა და ბუტაფორიული იარაღები შეგვექმნა ხალხის დასაინტერესებლად. პირველი წესებიც და „სამყაროც“ მაშინვე დავწერეთ და დაახლოებით ორ კვირიანი მუშაობის შემდეგ, ოქტომბრის დასაწყისში თამაში დავიწყეთ.

რა თამაშია, როგორ ვითარდება – გაგვაცანით წესები?

– ზოგადად ლარპის ბუნება, მისი სამყაროს „ლოგიკა“ და შინაარსი ყველა ლარპში სხვადასხვაა. ჩვენ შემთხვევაში ლარპი ვითარდება ასევე მოთამაშეებისა და სპეციალური ჯგუფის მიერ დაწერილ სამყაროში, სადაც რამდენიმე სახელმწიფო და რასა, მაგალითად ორკები, ელფები და ა.შ, ერთმანეთთან აქტიურ დაპირისპირებაშია და ეს დაპირისპირება ყოველ კვირა დღეს თბილისის სხვადასხვა ტერიტორიაზე, უფრო ხშირად კი იპოდრომზე ხორციელდება.

წესების მხრივ, არსებობს პერსონაჟების კლასიფიკაციები, მკურნალი, ფაროსანი მცველი, ჯადოქარი, მებრძოლი და ა.შ. ყველა მათგანს თავისი იარაღების ტიპები და შესაძლებლობები გააჩნია, რომელთა ჯგუფური სინქრონიზაცია მოთამაშეებს ეხმარება ბრძოლის ველზე წარმატების მიღწევაში.

წესებში უდიდეს ყურადღებას ვუთმობთ ერთმანეთის პატივისცემასა და უსაფრთხოებას, და ამ მხრივ დარღვევების აღმოსაფხვრელად თავად მოთამაშეებიდან არჩეული მონაწილეები გვყავს, რომლებიც თავაშს თვალყურს ადევნებენ და დარღვევებზეც მკაცრად რეაგირებენ.

რამდენად აქტუალური და პოპულარულია ეს თამაში/სპორტი დღეს საქართველოში?

– ოქტომბერში, როდესაც ლარპის თამაში დავიწყეთ, პირველ ღონისძიებაზე დაახლოებით 70-80 მსურველი გამოცხადდა, იქიდან გამომდინარე, რომ ეს ღონისძიება პირველი იყო და ბევრს აინტერესებდა რა და როგორ იქნებოდა. ახლა კი, კვირა დღეობით უკვე 150 მოთამაშეზე მეტი იკრიბება ხოლმე, ხშირ შემთხვევაში ხელის შემშლელი ფაქტორი ამინდია ბევრს არ ხიბლავს ხოლმე ზამთრის სუსხში დილის 12 საათზე ჩვენთან ერთად თამაში. ჩვენი ინფორმაციით, ქალაქ გორშიც არიან ახალგაზრდები დაინტერესებული ამ თამაშის დამკვიდრებით და გაზაფხულ/ზაფხულის სეზონზე აპირებენ გორში ადგილობრივი ღონისძიებების ჩატარებას.

არის თუ არა შეზღუდვები ასაკზე და რომელი თაობა ინტერესდება უფრო?

– შეზღუდვა ასაკზე არ არსებობს, იქიდან გამომდინარე რომ არის შემთხვევები როდესაც ორი ცამეტი წლის ბავშვი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებულად თამაშობს, ერთი წესებს მუდამ იცავს და მეორე პირიქით. არის შემთხვევები როდესაც პატარები დიდებზე უფრო სერიოზულად და გულიანად ეკიდებიან ამ მოვლენას. შესაბამისად მკაცრად გაწერილი ასაკობრივი ზღვარი არ გვაქვს მაგრამ 11-12 წლის ბავშვებს მასიურ ბრძოლებში ზოგადად არ ვუშვებთ ხოლმე ან სერიოზულ თვალყურს ვადევნებთ. ყველაფერი მაინც ინდივიდუალურ განხილვამდე დადის. რაც შეეხება თაობებს, თავიდან ყველას ჰქონდა მოლოდინი რომ ეს მხოლოდ „უსაქმური ბავშვების“ გასართობი თამაში იქნებოდა, მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ ალბათ მოთამაშეების უდიდესი ნაწილი აბიტურიენტი/სკოლის მოსწავლეა, ზრდასრული (25 წელი+) მოთამაშეებიც საკმაოდ ბევრი გვყავს. დაინტერესებული ჯგუფი მაინც 13 – 25 წლის ასაკის ახალგაზრდები არიან.

რა სამომავლო გეგმები გაქვთ?

– სამომავლო გეგმებში ერთ-ერთი მთავარი არის რომ გავზარდოთ მოთამაშეების რაოდენობა. თბილისის მასშტაბით ხარისხიანი და საინტერესო ლარპის ჩასატარებლად, ჩემი აზრით, 200+ რაოდენობა არის საჭირო. ერთ-ერთი მთავარი გეგმა რომელიც ძალიან გვვინდა რომ განხორციელდეს, არის ის, რომ მოვაწყოთ რამდენიმე დღიანი კარვებიანი ბანაკი გაზაფხულის/ზაფხულის სეზონზე სადაც რამდენიმე დღის განმავლობაში მთლიანად ლარპის სივრცეში ვიქნებით მოთამაშეები.

რაც მთავარია, ჩვენი მიზანია, ლარპი გავრცელდეს მთელი ქვეყნის მასშტაბით და დააინტერესდეს რაც შეიძლება მეტი ადამიანი. ლარპის თამაში არის დაკავშირებული მინიმალურ თანხებთან და არის ძალიან იოლი, ადამიანებს ეხმარება ფათერაკებით სავსე მოვლენებში მონაწილეობასა და საინტერესო ადამიანების გაცნობაში. აქედან გამომდინარე, იმედი გვაქვს, რომ სპორტის/თამაშის ამ სახეობას აქვს საინტერესო მომავალი ჩვენს ქვეყანაში.

მარიამ ფანჩულიძე