„დამსაქმებლებს აქვთ მათი ჩუმი, ჩახლართული ჩანაფიქრები და გეგმები. ყოველთვის ლეგალისტურ არგუმენტებს იშველიებენ.რა მნიშვნელობა აქვს „რუსთავის აზოტს“ შპს ერქმევა, თუ სააქციო საზოგადოებად გადაკეთდება“. „რუსთავის აზოტიდან“ თანამშრომლების მასობრივი გათავისუფლების შესახებ, სტუდენტური მოძრაობა „აუდიტორია 115“–ის წევრმა, ლევან ლორთქიფანიძემ, „ტვ პირველზე“, „დიანა ტრაპაიძის დღის ამბების“ეთერში ისაუბრა.
„ეს ადამიანები აქ წლების განმავლობაში მუშაობდნენ და მათ მიმართ პასუხისმგებლობა საწარმოს ეკისრება.ათობით ქვეყანაში ხდება აზოტის პროდუქციის ექსპორტი. ერთადერთი „რუსთავის აზოტი“ ერთადერთი საწარმოა მთელ რეგიონში და უცნაურია, თითქოს მოთხოვნა არ არის. სახელმწიფო უნდა იყოს არბიტრი, რომ სამართლიანად, ყველას თანაბარი განვითარება უზრუნველყოს.
სადაც უჭირს განათლების სისტემას და უნივერსიტეტს, იქ ყოველთვის დგანან მუშები. ასევე სადაც უჭირს მუშებს და დასაქმებულებს, ვცდილობთ ყველგან გავიდეთ და მშრომელ ხალხს სოლიდარობა გამოვუცხადოთ. ჩვენ საერთო სოციალური უთანასწორობის პირობებში ვცხოვრობთ. 350 ადამიანი თავიანთი ოჯახის წევრებით რჩება უმუშევარი, საბანკო და სხვა საკრედიტო ვალდებულებებით. ვნახეთ ადამიანები, რომლებიც თავიანთი შემოსავლით შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე შვილებს არჩენდენ და მათ ჯანმრთელობაზე ზრუნავდენ. შესაბამისად, სამსახურის გარეშე დატოვება, მათ გაწირვას ნიშნავს,“–განაცხადა ლევან ლორთქიფანიძემ.
მანანა ღოღობერიძე