„მე და ვასილ მაღლაფერიძე უახლოესი მეგობრები არასდროს ვყფილვართ, მაგრამ წლების განმავლობაში კარგი ურთიერთობა გვქონდა, ასევე ია ანთაძესთან. თუმცა, მგონია,რომ ეს გადაწყვეტილება მხოლოდ მათი მიღებული არ იყო. იფეთხუმეს, იჩქარეს,რომ ეს კადრები აეყარათ“ , – ამის შესახებ პოეტმა და მთარგმნელმა ზვიად რატიანმა „ტვ პირველის“ ეთერში, გადაცემა „დღის ამბებთან“ ინტერვიუსას ისაუბრა.
„ჯერ დაზარალებულის სტატუსი არ მაქვს, ეს ადვოკატებმა მოითხოვეს. პროკურატურაში გვითხრეს,რომ ახალი წლის გამო პროცედურები დაგვიანდა და სტატუსზე ჯერ პასუხი არ მიგვიღია. შსს-ს ჰქონდა ორი ვერსია, პოლიციელისთვის უფლებამოსილების შეჩერებაც იყო პირველი ვერსიის ფარგლებში. პირველი ვერსია იყო,რომ ე.წ რეიდის ფარგლებში შემაჩერეს და საბუთების წარდგენის ნაცვლად მათ შეურაცხყოფა მივაყენე, რამდენიმეს უნიფორმა შემოვახიე. პირველი ვერსიით ორივე მხრიდან იყო გადაცდნეები. მეორე ვერსია სასამართლოზე წარმოადგინა მხარემ, რის გამოც ადმინისტრაციული სასჯელი მომესაჯა.
მე ნამდვილად ვიყავი კარგად ნასვამი, თუმცა არაფერს ვაშავებდი. მახსოვს,რომ მოვიდნენ შეურაცხყოფებით, „მთვრალი ხარ ბიჭო“-თი დაიწყეს, მერე იყო მუშტი-კრივი, ცემა, ბორკილების დადება. ზუსტად ისევე იქცეოდნენ,როგორც იქცეოდნენ ადრე, რო „ძველბიჭობდნენ“. როდესაც გადაღება დაიწყო, მაშინვე შეიცვალა მათი ლექსიკა და გავხდი მოქალაქე, იძახდნენ „რატომ გვაგინებ მოქალაქევ“.
რაც ბუნდოვნად მახსოვს აღარ ვსაუბრობ, რადგან მაინც არ მტკიცდება. ქართველური, მართლმადიდებლური იდეოლოგიებით პოზიციონირებდნენ და იძადნენ – ნახე, რა აცვია.ნებისმიერ შემთხვევაში გინება არის ცუდი და სამარცხვინო. არასოდეს ვყოფილვარ მებრძოლი და ჩემთვის საერთოდ სულერთია რამდენიმე ცუდი ბიჭით მეტი იქნება ამ სისტემაში თუ არა“ , – განაცხადა ზვიად რატიანმა.
მანანა ღოღობერიძე