სოფლის მეურნეობის დარგში ინდუსტრიალიზაცია დაახლოებით 100 წლის წინ დაიწყო. 100 წლის შემდეგ კი ჩვენ ე.წ „დიჯიტალიზაციის“ ერაში ვართ. ესაა დიდი მონაცემების ერთიანობა, რომლის ციფრული და ტექნოლოგიური უნარ-ჩვევები სოფლის მეურნეობაში ქმნის ისეთ მექანიკურ მოწყობილობას, რომელსაც ფერმერის ჩართულობის გარეშე სრულყოფაში მოჰყავს მოსავლის მოყვანის მთლიანი ციკლი.
სასოფლო სამეურნეო საქმიანობაში ჩართული პროგრამები, რომლებიც ჯერ კიდევ საპილოტე ეტაპზე არიან, მზად არიან უპასუხონ სერიოზულ გამოწვევებს. მაგალითისთვის, ექვსფეხა რობოტი სახელად პროსპერო თავად ამზადებს მიწას მარცვლეულის და თავად აგდებს თითოულ ლებანს მიწაში.
რა არის მსგავსი ტექნოლოგიური პროგრესის მთავარი მიზანი და შედეგი: ის, რომ შეამციროს ხარჯები და სოფლის მეურნეობა გახდეს უფრო „იაფი“, თუ ის, რომ შევინარჩუნოთ და დავიცვათ ბუნება გრძელვადიან პერსპექტივაში? რომელი მიზანით მოყვანილი „ვაშლია“ უფრო გემრიელი?, საინტერესოა, რომ რობოტების მიერ დარგული და მოყვანილი პროდუქტი ნაკლებად აზიანებს ბუნებასა და ბუნებრივ რესურსებს. ამდენად, ნებისმიერ შემთხვევაში,ორივე მიზანი მსოფლიოსთვის სასარგებლო უნდა იყოს.
საინტერესოა, ბლოკჩეინის სოფლის მეურნეობაში გადატანაზე დისკუსიებიც, რაც გულისხმობს იმას,რომ ფერმერი გამყიდველთან ხელშეკრულების გაფორმების შედეგად იმ პროდუქტის მოყვანას იწყებს, რაზეც მოთხოვნა არსებობს. რაც ქმნის იმის გარანტიას,რომ ფერმერი მიიღებს გარანტირებულად პროდუქციის შესაბამის ანაზღაურებას. ამასთანავე, ბლოკჩეინის ტექნოლოგია პროდუქციის გაყიდვას გამჭირვალეს ხდის.
კიდევ ერთი საინტერესო გამოგონების ავტორი ნიდერლანდების სამეფოა. ე.წ „ჭკვიანი აპლიკაციის“ მეშვეობით სპეციალური მოწყობილობა ადგენს პროდუქტის სიმწიფისა და სიჯანსაღის ხარისხს. ეს ყველაფერი კი იმისთვის, რომ თავიდან ავიცილოთ მკვახე ან ზედმეტად მწიფე მოსავლის გაყიდვა.
ფერმერებს დრონების მეშვეობით შეეძლებათ ზედმეტი დანახარჯების, ტექნიკის ყიდვისა და ფიზიკური ძალისხმევის გარეშე, სახლიდან გაუსვლელად, ერთდროულად რამდენიმე მიწის ნაკვეთი მორწყან. სარწყავი დრონების მეშვეობით ეს პროცესი ბევრად უფრო სწრაფად, ეფექტურად და ხარისხიანად ხორციელდება.
ნათია კეკენაძე